ll`คาบดนตรี

วันนี้ไปร้องคาราโอะเกะกะเพื่อนๆและรุ่นพี่มา..

แล้วพอกลับมาถึงบ้านก็มานั่งคึกกับเรื่องเพลงๆต่อ

เคยคุยกะเพื่อนไว้เรื่อง เบลล์ นันทิตา ใน Thailand Got Talent

ว่าเค้าเจ๋งจริง..อะไรจริง..

พอส่งวิดีโอลิงค์ให้เพื่อนดู เพื่อนก็ชอบมาก

บอกว่าเก่งจริงจัง..

แล้วเค้าก็ส่งของอีกคนหนึ่ง ที่เป็นคนฝรั่งร้องเพลงของดิสนีย์มาให้ดู

ตกใจเลยอ่ะ คนนั้นก็เก่งเว่อร์เหมือนกัน

แล้วก็ไปเจออีกอันนึง ชอบมากกก..

สุดยอดที่สุดแล้ว เลยจะมาเก็บบันทึกไว้ในนี้ซะหน่อย

http://youtu.be/Zp1BYzIVi0U

แล้วก็ ไปเจออีกคนนึงต่อ.. (ซึ่งคนนี้เคยดูมาแล้ว)

เทพมากเหมือนกัน ทำดนตรีเองด้วย

เก็บบันทึกไว้ในนี้ด้วยดีกว่า.. อิอิ

http://www.youtube.com/watch?v=FyepYaE_JS4&feature=related

สักวันนึง.. ก็อยากจะเป็นให้ได้แบบนี้บ้าง สู้ๆ

พัฒนาตัวเองต่อไป.. เย้ๆ

ll`ความอึดอัด..

คนเรามักต้องเจอกับความอึดอัดอยู่บ่อยครั้ง ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน ทำอะไร หรืออยู่กับใครก็ตาม..

ll`ความหวัง

คนเรามีชีวิตอยู่เพื่อ.. ความหวัง..

ทุกคนมีชีวิตอยู่ได้ด้วย.. ความหวัง..

หากเราสิ้นแม้ความหวัง.. ชีวิตคงจะหดหู่ และน่าเศร้าอยู่ไม่น้อย


ตั้งแต่เราเกิด.. พ่อแม่ก็รอเราด้วย ความหวัง.. ที่จะมีเราเป็นลูกที่น่ารัก

หรือแม้ เมื่อเราโตขึ้น พ่อแม่ก็ยังเลี้ยงดูด้วยความหวัง.. ที่เราจะโตขึ้นเป็นคนดีในสังคม ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข มีการงานที่มั่นคงและแข็งแรง สามารถเลี้ยงดูครอบครัวในอนาคตและดูแลท่านในยามแก่เฒ่า

ชีวิตทุกชีวิต ล้วนเต็มไปด้วยความหวัง..

แต่เมื่อไรที่เราหมดความหวังในการใช้ชิวิต..

วันนั้นคงเป็นวันที่เราสิ้นหวัง.. หดหู่.. และท้อแท้

จงก้าวเดินต่อไป.. เพื่อค้นหาความหวังใหม่.. และเติมพลังให้กับชีวิตให้มันกลับมาสวยงามเหมือนอย่างเคย.. แล้วเราจะเดินต่อไปข้างหน้าได้อย่างถูกต้อง..และมั่นคง..

ความหวังของชีวิตคือ.. การมีชีวิตที่ดีขึ้น.. ในวันพรุ่งนี้.. และวันต่อไปข้างหน้า

ทำให้ดีที่สุดในทุกๆวัน.. จะได้ไม่ผิดหวังกับทางที่เดินมา..


ขอให้..ทุกคน..อยู่ด้วยความหวังของวันข้างหน้า

โชคดี.. :)

ll` มาเอาความติสท์แตกออกจากหัวกันถอะ ;)

ตามหัวข้อเลย..

มาเอาความติสท์แตกออกจากหัวกันเถอะ..

นั่นก็คือ เอาไอ้ความที่รู้สึกอยากจะขีดๆเขียนๆ(แต่ขี้เกียจ)อะไรนี่ออกไปซะ

ด้วยการที่ มานั่งเขียนอะไรซะบ้าง

(แม้จะไร้สาระก็ตามแต่.. เพราะเดี๋ยวสาระก็จะตามมาเองทีหลัง ;p)



วันนี้ ตื่นเที่ยง.. มานั่งอ่านหนังสือ.. ดูหนัง.. ฟังเพลง.. เล่นเน็ต

ตามประสาคนที่ชอบเรื่อยเปื่อยในวันอาทิตย์

ฝนก็ตก.. คาดว่า คงไม่มีใครอยากออกไปไหนหรอก

ก็เลยนั่งใช้เวลากะตัวเองที่บ้านบ้าง.. อะไรบ้าง..

แล้วพออ่านหนังสือไปซักพัก.. ก็เลยอยากจะเขียนๆอะไรขึ้นมาบ้าง..

เลยมาระบายด้วยการอัพเดทบล็อก (ซึ่งอาจจะช่วยได้นิดหน่อย)

ก็เอาเหอะ.. มันดีขึ้นๆ เป็นพอ..

จบ..

บ่น ปอดแปดๆ

วันนี้ได้ฤกษ์มาอัพเดทบล็อคอีกแล้ว.. (เพราะมีเพื่อนคนนึงมันบ่นว่าเราไม่อัพเลย.. เดี๋ยวคนๆนั้นก็เห็นเองแหละเนอะ ฮ่าๆๆๆๆ)

ไม่รู้ช่วงนี้เป็นไรนะ ทั้งๆที่อ่านทำนายเค้าก็บอกว่าปีนี้ดวงดีแท้ๆ แต่รู้สึกซวยๆนิดนึงนะ.. ตั้งแต่กลับมาญี่ปุ่นก็ทั้งน้ำไม่ไหล แก๊สก็โดนปิด รอมาตั้งสามวัน วันนี้ถึงกลับมาเป็นปกติ เรื่องเรียนก็ยังไม่เรียบร้อยดี อ่าาาาา บ่นๆๆๆๆ

วันนี้เป็นวันธรรมดาวันนึงที่ไปเรียนทั้งวัน แล้วก็กลับมาบ้านดูการ์ตูน รอเค้ามาซ่อมน้ำเปิดแก๊ส ดูยูทูป แล้วก็.. มานั่งอัพบล็อค (แค่นี้แหละ.. น่าเบื่อมั้ย)

แต่เมื่อวานหลังจากไปอาบน้ำบ้านเพื่อนแล้วนั่งรถแท็กซี่กลับมาที่บ้าน คนขับแท็กซี่ก็ถามว่า มาจากที่ไหน พอตอบไปว่าไทย เค้าก็บอกว่า นึกถึงสมัยก่อน คือ.. เค้าเคยทำงานที่ไทยมาสิบปี แล้วก็เลยถามเค้าต่อว่า เค้าพูดไทยได้มั้ย?(โดยใช้ภาษาญี่ปุ่นถาม) เค้าตอบมาว่า พูดได้นิดหน่อย(ภาษาไทย) สุดยอดเลย!! แล้วหลังจากนั้นก็คุยกันเรื่องญี่ปุ่นๆไทยๆกันต่อไปจนมาถึงหน้าบ้าน เป็นเรื่องที่น่าประทับใจมากๆ

ตอนนี้รู้สึกว่าภาษาญี่ปุ่นเราถดถอยจนถึงขั้นสูงสุดแล้ววว.. ก็เลยจะต้องอ่านหนังสือเพื่อเป็นการทบทวนกันสักหน่อย ฮ่าๆๆๆ

แล้วพบกันใหม่(ครั้งหน้าที่มาอัพนะจ๊ะ ซึ่งก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเมื่อไหร่ ฮ่าๆๆๆ)